ဘယ္သူမွ ငါ႔ကို မခ်စ္
ကေလးငယ္တစ္ဦး ျဖစ္သျဖင္႔ အထီးက်န္မႈ၊ ျငင္းပယ္မႈမ်ားကို ခံစားရေသာအခါ (သို႔)အားငယ္စိတ္မ်ား ၀င္လာသည့္အခါမ်ားတြင္ ကၽြန္မ၏မိခင္က ထင္႐ွားေသာသီခ်င္း ျဖစ္သည့္ ‘‘ဘယ္သူမွ ငါ႔ကို မခ်စ္ဘူး၊... လူတုိင္း ငါ႔ကိုမုန္းတယ္၊... အင္း ...ပိုးေကာင္ ေတြကို သြားစားလိုက္တာပဲေကာင္းမယ္...။’’ ဆိုသည့္သီခ်င္းကို ဆိုကာ ကၽြန္မေပ်ာ္႐ႊင္ လာေအာင္ လုပ္ေပးသည္။ စိတ္ဓာတ္က်ေနသည့္ ကၽြန္မ မ်က္ႏွာတြင္ အျပံဳးပန္းမ်ား ပြင္႔လာေသာအခါ ကၽြန္မအမွန္ တကယ္ ခံစားခဲ႔ရသည့္ ေက်းဇူးတရားမ်ားအတြက္ ေက်းဇူး သိတတ္ရန္ႏွင္႔ ထူးျခားေသာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးမ်ားကို ျမင္ေတြ႕လာေစရန္ အေမက မစကူညီေပးခဲ႔သည္။
မည္သူမွ် ဂ႐ုမစိုက္ဟု ဒါ၀ိဒ္ ခံစားရေၾကာင္းကို ကၽြန္မဖတ္႐ႈရေသာအခါ ထိုသီခ်င္းကို ၾကားေယာင္မိသည္။ ဒါ၀ိဒ္၏နာက်င္မႈက ခ်ဲ႕ကားအပိုေျပာထားျခင္း မဟုတ္ပါ။ ကၽြန္မဘ၀တြင္လည္း အထီးက်န္ခံစားခဲ႔ရသည့္အခ်ိန္မ်ား ႐ွိခဲ႔ၿပီး ဒါ၀ိဒ္တြင္လည္း စြန္႔ပစ္ျခင္းခံရသည္ဟု ခံစားရသည့္ အေၾကာင္းအရင္းမ်ား႐ွိသည္။ သူ႔ကိုသတ္ရန္ ၾကံစည္ေန သည့္…
ထင္မွတ္မထားေသာ ပညာဉာဏ္
လြန္ခဲ႔ေသာႏွစ္အနည္းငယ္က အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက ဤသို႔ေျပာျပသည္။ သူ၏ ဆယ္ေက်ာ္သက္အ႐ြယ္သားက ျပင္းထန္ၾကမ္းတမ္းေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ားပါသည့္ သတင္းကိုၾကည့္ေနရာ ရီမုကြန္တ႐ိုးကို ယူၿပီးခ်က္ျခင္း သူလိုင္းေျပာင္းလိုက္ကာ ‘‘ဒါကို သားၾကည့္ဖို႔ မလိုဘူး’’ ဟု သားကို ေျပာခ်လိုက္သည္။ သို႔ႏွင့္ သားအမိႏွစ္ဦး စကားမ်ား ၾကေတာ့သည္။ သား၏စိတ္ႏွလံုး၌ ‘‘သမၼာတရားႏွင္႔ ဆိုင္ေသာအရာ၊ ေလ်ာက္ပတ္ေသာအရာ၊ ေျဖာင္႔မတ္ေသာ အရာ... ’’မ်ားႏွင္႔ျဖည့္ရန္ လုိအပ္သည္ဟု သူေ၀မွ်ေျပာျပ သည္ (ဖိ ၄း၈)။ ညစာစားၿပီးေနာက္တြင္ သူႏွင္႔ သူ႔ခင္ပြန္းတို႔ တီဗြီၾကည့္ေနစဥ္ ငါးႏွစ္အ႐ြယ္သမီးေလး ႐ုတ္တရက္ေရာက္လာၿပီး တီဗြီကိုပိတ္လိုက္ကာ မိခင္၏ ေလသံအတုိင္း ‘‘အေမတုိ႔ ဒါေတြကို ၾကည့္ဖို႔မလိုဘူး။ အခု သမၼာက်မ္းစာထဲက အရာေတြကို ဆင္ျခင္ပါ’’ ဟု ေျပာလိုက္သည္။
အ႐ြယ္ေရာက္ၿပီးသူမ်ားျဖစ္သည့္ အားေလ်ာ္စြာ သတင္းမ်ားႏွင္႔ ျဖစ္ရပ္မ်ားကို ကေလးမ်ားထက္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔က ပို၍ မွတ္မိႏိုင္သည္။ ထိုဇနီးေမာင္ႏွံ၏သမီးေလးက သူ႔မိခင္၏သြန္သင္ခ်က္ကို…
အိပ္ယာထက္၌ လူးလိမ္႔ေနျခင္း
မည္သည့္အရာက သင္႔ကို အိပ္မေပ်ာ္ျဖစ္ေစသနည္း။ ညဥ့္နက္သည့္တိုင္ ကိစၥတစ္ခု အတြက္ အေျဖရ႐န္ ႀကိဳးစားရင္း အိပ္မေပ်ာ္ဘဲ အိပ္ယာထက္၌ ကၽြႏ္ုပ္လူးလိမ္႔ေနမိသည္။ တစ္ျဖည္းျဖည္းႏွင္႔ လံုေလာက္ေသာ အနားယူမႈမ႐ွိသျဖင္႔ ေနာက္တစ္ေန႔၏စိန္ေခၚမႈ မ်ားကို ရင္ဆိုင္ရန္ ကၽြႏု္ပ္စိုးရိမ္ပူပန္လာသည္။
ထိုသို႔သင္ျဖစ္ဖူးပါသလား။ ခက္ခဲေသာ ဆက္ဆံေရး၊ မေသခ်ာေသာအနာဂတ္ စသည္ျဖင့္ တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုခုကို ကၽြႏု္ပ္တို႔စိုးရိမ္ပူပန္ၾကသည္။
ဒါ၀ိဒ္မင္းသည္လည္း ဆာလံ ၄ ကို ေရးသားေနစဥ္ ပူပန္ေသာကေရာက္ေနေၾကာင္း ထင္႐ွားသည္။ လူထုက စြပ္စြဲခ်က္မ်ားျဖင္႔ သူ၏ဂုဏ္သိကၡာကို က်ဆင္းေစၾကသည္ (း၂)။ အခ်ိဳ႕က သူ၏အုပ္ခ်ဳပ္ႏုိင္မႈစြမ္းရည္ကို ေမးခြန္းထုတ္ေန ၾကသည္ (း၆)။ မမွ်မတဆက္ဆံခံရျခင္းအတြက္ ဒါ၀ိဒ္ ေဒါသထြက္ေကာင္းထြက္ေနမည္။ ထိုအေၾကာင္းကို စဥ္းစား ရင္း ညအခ်ိန္တြင္ ဒါ၀ိဒ္ေဒါသထြက္မည္မွာ ေသခ်ာသည္။ သုိ႔ေသာ္ ‘‘ၿငိမ္၀ပ္စြာ အိပ္၍ေပ်ာ္ပါမည္’’ဟု (း၈)မွတ္ခ်က္ျပဳေလာက္သည့္စကားမ်ားကို သူေရးသားခဲ႔သည္။
ဆရာႀကီး ခ်ားလ္စ္စပါဂ်င္ က အပိုဒ္ငယ္…
ဘာဘုရွ္က အမ်ိဳးသမီး
၁၉၆၃ ခုႏွစ္က အေမရိကန္သမၼတ လုပ္ၾကံခံရမႈတြင္ ဘာဘုရွ္က အမ်ိဳးသမီးသည္ လ်ိဳ႕၀ွက္ဆန္းၾကယ္မႈမ်ားအနက္ တစ္ခုအပါအ၀င္ ျဖစ္သည္။ ထိုအျဖစ္အပ်က္ကို မွတ္တမ္း တင္ေသာ႐ုပ္႐ွင္႐ွိေသာ္လည္း သူ႔ကို အမိအရဖမ္းရန္ မလြယ္။ ကုတ္အက်ႌ႐ွည္ ႏွင္႔ လည္စည္းပု၀ါကို၀တ္ဆင္ထားေသာ (႐ွ႐ွားမွ ဘာဘုရွ္က အမ်ိဳးသမီးႏွင္႔ ဆင္ေသာ) ထူးျခားေသာအမ်ိဳးသမီးသည္ မည္သူျဖစ္သည္ကို ခြဲျခား၍ မရၾကေပ။ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ ၾကာၿပီးေနာက္တြင္ သမိုင္း ပညာ႐ွင္မ်ားက ထိုထိတ္လန္႔စရာ ႏို၀င္ဘာေန႔တစ္ေန႔ အေၾကာင္းကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားရန္ ‘‘ဘာဘုရွ္က အမ်ိဳးသမီး’’ အတြက္ ေၾကာက္႐ြံ႕စိတ္က အတားအဆီး ျဖစ္ေနသည္ဟု သံုးသပ္မွန္းဆၾကသည္။
သခင္ေယ႐ႈ၏တပည့္ေတာ္မ်ား ပုန္းေ႐ွာင္ေနၾက ျခင္းကို ကၽြႏု္ပ္တို႔နားလည္ႏိုင္ပါသည္။ မည္သည့္ မွန္းဆခ်က္မွ မလိုအပ္ပါ။ သူတို႔၏သခင္ကိုသတ္ေသာ အာဏာပိုင္မ်ားကို သူတို႔ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းေၾကာင့္ (ေယာ ၂၀း၁၉)၊ ေ႐ွ႕ထြက္၍သူတို႔၏အေတြ႕အၾကံဳမ်ားကို ေႂကြးေၾကာ္ရန္ ေသြးေၾကာင္ တြန္႔ဆုတ္ေနၾကသည္။ ထိ႔ုေနာက္ သခင္ေယ႐ႈ သခ်ဳႋင္းမွ ႐ွင္ျပန္ထေျမာက္ခဲ႔သည္။…
သစ္ပင္ေပၚတြင္
သီးသန္႔ဖယ္ထားေသာ အိမ္လုပ္ေပါင္မုန္႔ကုိ ကၽြန္ေတာ္႔ေၾကာင္ေလး ဗဲဗက္ က မီးဖိုေခ်ာင္ေထာင္႔နားတြင္ အားရပါးရစားေနသည္ကို ကၽြန္ေတာ္႔အေမ ေတြ႕သြားသည္။ စိတ္တိုတိုႏွင္႔ အေမ သူ႔ကို အျပင္သို႔ ေမာင္းထုတ္ခဲ႔သည္။ နာရီမ်ားစြာ ၾကာၿပီးေနာက္တြင္ ေၾကာင္ေလးကို ျခံ၀င္းထဲတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႐ွာေဖြေသာ္လည္း မေတြ႕ပါ။ ေၾကာက္႐ြံ႕ တႀကီးႏွင့္ ေၾကာင္ေအာ္သံကို ေလထဲတြင္ ၾကားေနရၿပီး ေမာ႔ၾကည့္လိုက္ရာ ေပၚပလာပင္ ထိပ္ဖ်ားတြင္ ညစ္ပတ္ ေပက်ံေနေသာ ေၾကာင္ေလးကို ေတြ႕လုိက္ရသည္။
သူ႔အျပဳအမူအတြက္ ကၽြန္ေတာ္႔မိခင္၏ ေဒါသမွ လြတ္ေျမာက္ရန္ အလ်င္စလုိထြက္ေျပးသည္တြင္ ျပဳတ္က်ရန္ တည္းတည္းသာလိုေတာ့သည့္ အၾကပ္အတည္းလမ္းကို သူေ႐ြးခ်ယ္မိသည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ထိုနည္းတူ အမွားလုပ္ၿပီး ထြက္ေျပးရင္း မိမိတို႔ကိုယ္ကို အႏၲရာယ္ထဲသို႔ က်ေရာက္ေစမိသည္။ ထို႔ေနာက္ ဘုရားသခင္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို လာ၍ ကယ္တင္ရသည္။
နိနေ၀ၿမိဳ႕သို႔ သြားေရာက္ေႂကြးေၾကာ္ရန္ ဘုရားသခင္၏ဆင္႔ေခၚသံကို ပေရာဖက္ ေယာန မနာခံဘဲ…